voorbij - Orpheus

Monteverdi, Rossi, Gluck, Offenbach: het zijn slechts enkele componisten die zich in hun compositie bedienden van het alom bekende liefdesverhaal tussen Orpheus en Eurydice dat we reeds kennen uit Ovidius Metamorfosen.

Origineel en bij wijlen grappig is hoe Telemann zijn vertelling toespitst op twee gescheiden werelden. In de ene heerst de jaloerse koningin Orasia, in de onderwereld Pluto. Benieuwd wie in dit spannend conflict vol intriges en plotwendingen de bovenhand haalt? We verraden alvast dat Orasias wraak om zowel Euridice alsook Orpheus te laten vermoorden - omdat deze laatste haar liefde niet wil beantwoorden -een mislukking is: zo verenigt zij voor eeuwig de geliefden in een rijk waar zij geen macht meer heeft. Moet ze zichzelf nu van het leven beroven om in de onderwereld opnieuw naar de liefde van Orpheus te dingen…? Het is dus niet de relatie tussen Orpheus en Eurydice die centraal staat in Telemanns vertelling. Hier wordt een driehoeksverhouding verteld waarin de koningin en weduwe Orasia de motor van de dramatische handeling wordt.

Deze gebalde, dynamische en spitsvondige lezing van de Orpheus mythe wordt voor het eerst aan een Belgisch publiek gepresenteerd. Pas in 1978 herontdekte men de partituur, nu 250 jaar na Telemanns dood blazen wij dit werk nieuw leven in.

Artistiek directeur van de IOA, Guy Joosten regisseert, Roel van Berckelaer tekent voor de vormgeving en aan het hoofd van het Apotheosis ensemble staat de door de Belgische muziekpers uitgeroepen Musicus van het Jaar: Korneel Bernolet.