hetverhaal van Worldwide International Global Idiodrama

Een duet tussen onze innerlijke idioten

interview met Willemijn Zevenhuijzen

Met een titel als Worldwide International Global Idiodrama spreken Lies Pauwels en Willemijn Zevenhuijzen alvast tot de verbeelding. Voor hun eerste samenwerking, een duet, laten ze de idioot in zichzelf los. Een idioot plan? Allerminst.

Waarover gaat de voorstelling?

"Lies en ik zijn vertrokken van het gegeven dat er op dit moment heel veel in de wereld gebeurt. Je hebt soms het idee dat je aan onmogelijke eisen moet voldoen. Dat geeft een machteloos gevoel. Wat als je nu eens je eigen idioot gaat opzoeken? Misschien liggen daar net antwoorden. Als je iets doet waarvan jezelf denkt: dat is een slecht idee en dat net dan wel doet. Misschien heeft de idioot het antwoord op alle problemen in de wereld."

In onze maatschappij hebben velen altijd een mening klaar. Hoe zet jij je daar tegen af?

"Vroeger heb ik in veel actiegroepen gezeten. Ik zag er als puber ook altijd anders uit dan mijn klasgenoten. Ik was erg zoekende en dacht dat ik iets kon vinden door er uiterlijk heel anders uit te zien. Wat voor mij nu essentieel is, is dat je mensen ziet voor wie ze zijn en dat je dat bewust doet. Dat is samen met humor mijn stil verzet."

Waarom is dit een voorstelling voor iedereen vanaf dertien jaar?

"Op de middelbare school ben je veel bezig met identiteit en hoe je die vorm kan geven. Ook de wereldproblematiek speelt op die leeftijd een rol. Het is heel belangrijk om daarover na te denken en het daar ook op school over te hebben. Hoe gaan we met elkaar om en hoe idioot mogen we zijn? Ik noem dat nu idioot, maar eigenlijk gaat het over de versie die het dichtst bij jezelf ligt."

“Misschien heeft de idioot het antwoord op alle problemen in de wereld”

— Willemijn Zevenhuijzen

Was jij daar zelf erg mee bezig toen je dertien jaar was?

"Ik was best wel in tweestrijd, want ik voelde me niet zo goed in de klasgroep. Ik dacht na over hoe ik in de buitenwereld kon stappen en dan helemaal mezelf kon zijn. Ik geloof nu: hoe meer iedereen gewoon zijn gekke zelf is, hoe minder eenzaam we allemaal zijn."

“Ik zoek altijd een schurende dynamiek op. Omdat ik geloof dat je via die wrijving over dingen gaat nadenken of fantaseren.”

— Willemijn Zevenhuijzen

De samenwerking tussen jou en Lies is ontstaan uit een fascinatie voor elkaars werk. Wat fascineert je precies?

"Ik vind dat in haar spel een enorme kracht vrijkomt. Dat is heel spectaculair. Ik geloof haar altijd wanneer ze speelt en dat vind ik fascinerend. In alles wat ze doet, staat ze er helemaal. Ons werk verschilt enorm. Het werk van Lies is heel uitbundig met veel verschillende soorten kostuums, een kleurrijk decor, luide muziek… Wat ik maak, is immersief, meer een uitwisseling met het publiek. Ik zoek altijd een schurende dynamiek op. Omdat ik geloof dat je via die wrijving over dingen gaat nadenken of fantaseren."

Omdat jullie zo’n verschillende stijl hebben, wat betekent dit voor de keuze van de muziek? Kan je hier al iets meer over vertellen?

"We zijn nu nog in gesprek met drie componisten. Dan denk je meteen aan klassieke muziek, maar dat wordt het niet per se. We zullen waarschijnlijk wel onze eigen stemmen gebruiken, dus we zullen zelf zingen of geluid maken in de voorstelling."

Het lijkt een rebels stuk te worden. Ook binnen het theater zijn er regels. Gaan jullie die ook doorbreken?

"Ik kan nog niet al niet veel vertellen. Een ding is. zeker: de vorm zal niet standaard zal zijn."