hetverhaal van thebeach

Een dijk van een taboe doorbreken in the beach

interview met Sarah Vanhee & Rachel

Over welk onderwerp dat op dit moment niet aan bod komt, wil je leren op school? Die vraag stelde kunstenares en performer Sarah Vanhee aan tientallen jongeren tijdens een workshop in twee Brusselse scholen. Alle antwoorden hadden te maken met de thema’s seksualiteit en intimiteit. Hoe vraag ik om consent? Hoe weet ik hoe een ander zich voelt? En hoe rijm ik mijn seksualiteit met mijn religie? Toen Sarah Vanhee de vraag kreeg om samen met hetpaleis een voorstelling te maken, was het voor haar dan ook evident om met dit thema aan de slag te gaan. Het resultaat: the beach, een voorstelling voor en door jongeren.

Hoe spreek je over een onderwerp dat zich sterk in de taboesfeer bevindt? Hoe maak je een voorstelling die niet provoceert, maar wel kan fungeren als een conversation starter? We spraken met Sarah Vanhee en Rachel, een van de jongeren die mee aan het scenario schreef.

the beach is een voorstelling voor en door jongeren. Kan je iets meer vertellen over hoe de voorstelling tot stand komt?

Sarah: "Het creatieproces van the beach verloopt in twee fases. Tijdens een scriptlabo schrijven we eerst met tien jongeren aan het scenario van de voorstelling. Nadien vertalen we de tekst naar het podium met dertien jonge performers."

Rachel: "Ik schrijf mee aan de tekst. Het fijne is dat ik dankzij het scriptlabo in contact kom met jongeren met een heel andere achtergrond en leefwereld. Ik kan luisteren naar iemand die anders over seksualiteit denkt of andere vragen heeft. We gaan zelfs de straat op en interviewen mensen over het thema. In het script komen al die stemmen samen. Met the beach willen we vooral geen mening opdringen, maar tonen dat iedereen eigen gedachten, ervaringen of fantasieën heeft rond verlangen en intimiteit."

Sarah: "Voor mij is dat de rol die kunst kan innemen. Er zijn weinig plekken waar je mensen kan samenbrengen rond hetzelfde thema, terwijl ze van mening verschillen. Seksualiteit is in onze samenleving zo polemisch geworden. Met the beach willen we zuurstof geven aan dit onderwerp."

Rachel: "Door te luisteren naar hoe andere jongeren vanuit hun achtergrond nadenken over het thema, nodigt het ook uit om ook je eigen weg hierin te vinden. De voorstelling is een authentieke gespreksstarter."

Sarah, waarom heb je ervoor gekozen om met twee aparte groepen te werken, enerzijds met de jongeren van het scriptlabo, anderzijds met de performers?

Sarah: "Er zijn ook jongeren uit het scriptlabo die performer zijn, maar de groepen zijn niet een op een hetzelfde. De tekst uit het scriptlabo is te horen als een voice-over tijdens de voorstelling en vertelt de innerlijke wereld van de performers. Ik wou ze niet in de positie zetten om de tekst met hen te laten samenvallen."

“We willen vooral geen mening opdringen, maar tonen dat iedereen eigen gedachten, ervaringen of fantasieën heeft rond dit thema” — Rachel

Rachel: "Dat is ook iets wat ik geleerd heb tijdens het scriptlabo. Je hoeft niet samen te vallen met wat je schrijft. Een tekst vertrekt vanuit een persoonlijke ervaring, maar is ook verweven met fictie. Dat zorgde voor veel meer vrijheid."

Sarah: "Ik vond het ook interessanter om te werken met twee groepen. Zo wordt het thema universeler en wordt het weggetrokken van de 'kleine ik'."

Rachel, wat hebben de maanden in het scriptlabo je bijgebracht?

Rachel: "Ik heb verschillende stijlvormen mogen ontdekken: van spoken word, poëzie, spreektaal tot interviews… Door aan de slag te gaan met al die vormen, ontstond er meer ruimte om te experimenteren en risico’s te nemen. Dankzij the beach ben ik ook optimistischer geworden. Ik ben zelf heel religieus opgevoed, dus ik vond het aanvankelijk niet gemakkelijk om over seksualiteit of intimiteit te spreken. Het was fijn om in een groep terecht te komen die zich zo kwetsbaar durfde opstellen."

Sarah: "Ik heb ook alleen maar bewondering voor de jongeren waarmee ik samenwerk."

“Seksualiteit is in onze samenleving zo polemisch geworden. Met the beach willen we zuurstof geven aan dit onderwerp” — Sarah Vanhee