taalicoon 3

In ALICE IN RANDOMLAND is Alice een non-binaire, geëmancipeerde tiener die op hun telefoon zit aan de rand van een vervuild kanaal. Die doet geen middagdutje, maar verliest zichzelf in een endless scroll op hun telefoon.

Een zwaar behaarde zanger zong ooit lang geleden: ‘Is this the real life? Is this just fantasy?’ Best een lekker nummer, daar niet van. Maar wij vragen ons af waarom hij nooit een helder antwoord heeft gekregen?

Een plastic flesje, een verlengkabel en een ladder willen zich niet meer laten behandelen alsof ze afgedankt en onbelangrijk zijn. Een lichtschakelaar krijgt voor het eerst de kans om zijn verhaal te vertellen. Het brandblusapparaat verklaart de liefde aan de altijd brandende noodverlichting en het stopcontact kan eindelijk zijn grote levensvraag stellen.

een gefluisterde musical over alles wat ingewikkeld is in het leven

Er gaat een hoop goed, maar het leven zit helaas ook vol hindernissen.
Er valt wel eens iets om.
En niet altijd op het goede moment.
Er zijn huisdieren die ziek zijn.
Er is nieuws dat je bang maakt.
En dan zijn er ook nog broeken die niet goed zitten, vriendinnen die vervelend doen en van die dagen die gewoon niet leuk zijn.

Er is een paard dat niet weet dat het een paard is
en de knol heeft een appelbol.
Ramsamsam.
Ramsamsam.
Een kamp? Een kamp!
Ramsamsam.

In de onderwaterstaat is de bleke baron de leider. Hij neemt altijd het laatste hapje en niemand mag hem tegenspreken. Aan dichters heeft hij een grote hekel. Ze bedoelen van alles tussen de regels, in het wit waar niets geschreven staat. Daar voelt de baron zich heel ongemakkelijk bij. Gelukkig zijn Felix en Felka geen dichters. Zij zijn zangers.

Elk begin is een uitschuiver:
elk meesterwerk begint met een vlek op een wit blad,
elk liefdesverhaal met een gewaagde zet,
elk nieuw gebouw snijdt een stuk uit de ruimte.
Zonder eerste scheur kan niets ontspringen.

Ariane Bazan