middelbaar (sv) 24-25

Ik hoor iets 

Horen jullie dan niets? 

De wereld praat 

Nee, de wereld schreeuwt 

De wereld schreeuwt om hulp en wij moeten luisteren 

Alle normale dingen die normale jongeren normaal doen, heb ik enkel voor de camera meegemaakt.
Een eerste kus, leren rijden, slaapfeestjes? Ik heb het allemaal nooit gedaan, ik heb alleen maar gedaan alsof.

Welke gevoelens of gedachten komen er los? 
Hoe ver zullen ze (willen) gaan? 
Wat doet dit met elk van hen als mens, 
wat doet dit met hen als groep?
Zoekend naar antwoorden op deze vragen, bouwen ze samen met Jotka ‘Lijfbouwers’.

Een beeldend-fysieke voorstelling rond de kracht èn kwetsbaarheid van lichaam en geest. Want bouwen we met kracht geen harnas rond onze onzekerheden?

Het is hoog tijd om een voorstelling te maken over onze schermtijd. Sinds de iPhone in 2008 zijn massale glorierijke intrede deed, zijn we hooked. Ons gedrag veranderde, generatiekloven openbaarden zich. Ouders en opvoeders zijn licht tot zwaar bezorgd. Ze horen verhalen over kinderen die in twintig Whatsapp-groepen verschillende identiteiten aannemen, er in het geheim een tweede telefoon op nahouden, op het dark web aan anorexia challenges deelnemen en nieuwjaar liever met hun vrienden online in World of Warcraft vieren.

Een land ergens in de toekomst. De Partij van Grote Broer controleert alles en iedereen. Elke stap die je zet, wordt door camera’s gevolgd. Elke uitspraak die je doet, wordt afgeluisterd.

Winston werkt op het Ministerie van de Waarheid om de geschiedenis te herschrijven in lijn met de visie van de Partij. Steeds meer voelt hij weerstand tegenover het systeem dat hij moet dienen. Voorzichtig gaat hij op zoek naar gelijkgestemden. Maar wie kan je vertrouwen?

Het is pas wanneer Winston Julia ontmoet, dat hij een medestander vindt in zijn strijd. Ze worden geliefden. En liefde overwint alles. Toch?

De voorbije jaren werkte choreograaf Alexander Vantournhout aan een indrukwekkend palmares van bijzondere voorstellingen, telkens balancerend op de grens tussen circus, acrobatie en hedendaagse dans. Zo ook zijn nieuwe creatie every_body. Een eenvoudige handdruk evolueert naar een complex samenspel van armen, ellebogen en schouders en een eindeloze wandeling laat het potentieel van benen- en voetenwerk zien. Je ogen kunnen nauwelijks volgen en geloven wat ze te zien krijgen. 

Een beeldend muzikaal epische queeste naar de zin van het leven.

Faust: ‘Ik weet het allemaal en toch weet ik niets.’ 

Faust bezit alle kennis van de wereld, maar krijgt de onmetelijke leegte die hij voelt maar niet opgevuld. 

Een date tussen twee individuen die niet alleen willen zijn, maar ook niet zo goed weten hoe het samen moet. Twee clowns die zich proberen te gedragen volgens de regels van de volwassen wereld, in de hoop een soulmate te vinden. Tot blijkt dat de regels voor haar net iets anders zijn dan voor hem. 

Het lijkt alsof ons lichaam nog nooit zo’n prominente plaats heeft gekregen in de manier waarop we naar onszelf en naar de anderen kijken. De blik op het lichaam van een ander kan je instant verliefd maken. Maar evengoed reduceert die blik mensen op een negatieve manier tot een lichaamskenmerk. Dat leidt dan weer tot een grote kwetsbaarheid en soms tot ronduit gewelddadig gedrag: racisme, fatshaming, seksisme, pestgedrag. 

Jimmy groeit eind jaren negentig op in de Vlaamse Kempen en is een fanatiek flippo-verzamelaar. Hij heeft het lastig thuis. Op school is hij de slimste, maar ook eenzaamste van zijn klas. Tot op de dag dat Tristan Ibrahimi naast hem komt zitten. Tristan is met zijn familie gevlucht voor de oorlog in Kosovo. Jimmy wil Tristan door het schooljaar helpen. Alle tijd die hij niet besteedt aan het verzamelen van flippo’s, brengt hij door bij het Kosovaarse gezin. Wanneer de Ibrahimi’s na een jaar plotseling uitgewezen worden, verzint Tristan een plan dat veel van Jimmy zal vragen.

Zie mij.
Zie mij graag.
Haat mij.
Volg mij.
En voed mij.
Abonneer je op mijn leven
en ik deel erop los
tot ik erbij neerval
met een sad muziekje op de achtergrond
en een blurry effect op de lens.

Met twee,
en enkel gewapend met hun stem,
hun lichaam en een tomeloze energie,
spelen ze zowel de geliefden, hun ouders,
de voedster, de Capulets als de Montecchi’s

Hoe proberen we onszelf te overstijgen? In welke mate steunen we daarvoor op elkaar? Is hoogte het engste, of is het zoeken naar evenwicht nog spannender? 

Buiten is het stralend mooi weer, en jij moet de godganse dag binnenblijven om onzinnige leerstof in je hoofd te stampen. Jaar na jaar, terwijl het echte leven aan je voorbij gaat.

In Alles wat je moet weten ontdek je dat het ook anders kan, met een landkaart voor het puberleven volg je de kortste weg naar the juicy stuff. 

alle hoofdsteden van de wereld
de vierkantswortel van 144
je suis, tu es, il est
het verschil tussen een trapezium en een parallellepipedum
de dt-regels